A i tak nie jest to najgorszy wynik.
. Pekin stara się też bezskutecznie przekonać Koreańczyków do reform według ich modelu, czy chociażby do opracowania ich planów - bezskutecznie już od kilkunastu lat. Wbrew pozorom, stosunki chińsko - północnokoreańskie nie są wcale tak serdeczne, jak się uważa, wręcz przeciwnie.. A na poważnie - w momencie wojny nie liczą się sentymenty i uśmiechy, więc nie byłbym aż tak pewien tej miękkości Obamy. Chiny - razej nie, spodziewałbym się z ich ztrony raczej konwencjonalnej interwencji. Handel bronią i materiałami do produkcji bomb to jednak nie ten kierunek - należy spojrzeć raczej na kraje islamskie (w szczególności na Syrię i Iran, po trochu również Pakistan) oraz Afrykę. Rosja - faktycznie, nie ma w tym żadnego interesu, więc odpada. ale zastanawiając się, kto jest zainteresowany utrzymaniem/rozszerzeniem strefy wpływów w regionie i ma tam istotnych sojuszników, wnioski nasuwają się same.. W przypadku chińskich wpływów w Korei należy wyróżnić dwie grupy: oficjalne kręgi rządowe, ktorych wpływ, szczególnie w kwestii polityki wewnętrznej jest bardzo ograniczony i mafię/agenturę - jej macki sięgają bardzo głęboko (zresztą z nimi łatwiej dobić targu), w Pjongjangu istnieją nawet nieoficjalne ośrodki chińskie, do których zwykły Koreańczyk nie ma wstepu, ale to nie jest aż tak istotne.. Zresztą reżim nie jest zainteresowany żadną współpracą z zagranicą oprócz wyciągania od nich jedzenia i paliw - głównie z powodów ideologicznych. Korea Północna, zgodnie z ideą dżucze, buduje swoją izolację już od lat co najmniej trzydziestu pięciu, chociaż pewne symptomy były widoczne już wcześniej.), a reszta społeczeństwa ma być jedynie kontrolowana i posłuszna. Tak nakazuje dżucze i tak jest w rzeczywistości.). Dlatego nie jest potrzebne partii żadne ożywienie gospodarcze, czy cokolwiek, a jakakolwiek szersza pomoc - uchowaj, Boże! Głowice atomowe i tak będą produkować, ale świat nie jest na tyle głupi, żeby wierzyć Pjongjangowi w niespoczoność - więc albo rozbrojenie kompletne, albo nici z propozycji pomocy (worków z ryżem od ONZ nie liczę ).). Równie dobrze możnaby mówić, że system z "Roku 1984" Orwella to komunizm - w Korei mamy doczynienia z rozwiązaniem podobnym i równie szokującym, ale posuniętym jeszcze dalej.
