Katalog znalezionych fraz
DDR - Stepmania
Erotyka â strony, Obrazki i wiele wiÄcej na WordPress
Dotarła dziś do mnie oczekiwana mata DDR, postanowiłem więc rozkręcić temat i sprawdzić, czy ktoś jeszcze skacze.
Czym jest to DDR? Wszystko zaczęło się od automatów z grą Dance Dance Revolution, wypuszczonych przez japońską firmę Konami. Reguły są proste - stoimy na specjalnej macie/platformie i w odpowiedniej kolejności, w rytm muzyki, naciskamy stopami panele ze strzałkami. Kolejność wskazują nam przesuwające się na ekranie, zsynchronizowane z rytmem muzyki, strzałki. Należy je nacisnąć w momencie, gdy wchodzą w specjalne pole na ekranie - im dokładniej to zrobimy, tym więcej punktów otrzymamy.
Gra zdobyła olbrzymią popularność, najpierw w Japonii, potem na całym świecie. Pojawiły się wersje na konsole, a wraz z nimi specjalne maty i platformy taneczne do domowego użytku. Wreszcie przyszła pora i na PC-ty. Najpopularniejszym i zupełnie darmowym tytułem na PC jest Stepmania. Aktualną wersję programu, oraz setki utworów do tańczenia pobrać można z serwisu Krokmania. Grać można też z klawiatury, więc każdy może wypróbować tą formę zabawy i sprawdzić, czy mu odpowiada, nie ponosząc przy tym żadnych kosztów.
Zaletą Stepmanii jest też prostota tworzenia nowych kawałków. Wrzuca się do katalogu mp3-kę, jpga na tło, mniejszego na bannerek, a w Stepmanii synchronizuje strzałki <to jedyny, pracochłonny etap>. I to wszystko. Jeśli mamy ochotę by w tle leciał jakiś filmik, dorzucamy do katalogu plik video. Jeśli chcemy pobawić się przy okazji w karaoke, dodajemy odpowiedni plik z podświetlającym się tekstem. Jak klocki.
Pierwszy raz miałem okazję sprawdzić DDR empirycznie na konwencie WTC 2004 w Białymstoku. Gra dała się poznać jako świetny rozkręcacz imprez i integrator. I praktycznie każdy, z kim rozmawiałem zgadza się, że to naprawdę sympatyczna forma zabawy.
Można dopatrzyć się pewnych cech wspólnych z karaoke, jednak DDR ma nad śpiewaniem kilka niewątpliwych przewag. Nie wszyscy umieją śpiewać, a jakieś wyczucie rytmu ma praktycznie każdy. A nawet jeśli nie, może po prostu zdać się na refleks i wyłapywać momenty, w których strzałki wchodzą w pole. Z tą zaletą wiąże się też kolejna - jeśli komuś brak poczucia rytmu, nie cierpią na tym wszyscy w zasięgu głosu.
Ponadto naliczana punktacja mobilizuje do treningu i bicia własnych <i cudzych> rekordów. A przy okazji można też spalić trochę kalorii.
Serdecznie polecam, a tych, którzy chcieliby poskakać zapraszam przy okazji na zlot Watahy. Matę już mam.
Kilka dni temu usłyszałem w radiu bardzo sympatycznego newsa - amerykańskie szkoły, w ramach walki z otyłoscią, wprowadzają obowiązkowe zajęcia z matami DDR!
Sądzę, że będzie to miało pozytywny wpływ zarówno na formę dzieciaków <gra potrafi wycisnąć siódme poty>, jak i na ogólną promocję gier komputerowych. Będzie to kolejny dowód na to, że nie słuszą tylko paczeniu niewinnych rozumków.
Więcej informacji, choćby TU
I wrócą lata 70.!
Then I get night fever, night fever.
We know how to do it.
Gimme that night fever, night fever.
We know how to show it.
(mam to na winylowej płycie
)
edit: nie spamując - swietna to musi być zabawka. Chętnie przecwiczę przy następnej okazji.
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl erfly06132.opx.pl
Dotarła dziś do mnie oczekiwana mata DDR, postanowiłem więc rozkręcić temat i sprawdzić, czy ktoś jeszcze skacze.
Czym jest to DDR? Wszystko zaczęło się od automatów z grą Dance Dance Revolution, wypuszczonych przez japońską firmę Konami. Reguły są proste - stoimy na specjalnej macie/platformie i w odpowiedniej kolejności, w rytm muzyki, naciskamy stopami panele ze strzałkami. Kolejność wskazują nam przesuwające się na ekranie, zsynchronizowane z rytmem muzyki, strzałki. Należy je nacisnąć w momencie, gdy wchodzą w specjalne pole na ekranie - im dokładniej to zrobimy, tym więcej punktów otrzymamy.
Gra zdobyła olbrzymią popularność, najpierw w Japonii, potem na całym świecie. Pojawiły się wersje na konsole, a wraz z nimi specjalne maty i platformy taneczne do domowego użytku. Wreszcie przyszła pora i na PC-ty. Najpopularniejszym i zupełnie darmowym tytułem na PC jest Stepmania. Aktualną wersję programu, oraz setki utworów do tańczenia pobrać można z serwisu Krokmania. Grać można też z klawiatury, więc każdy może wypróbować tą formę zabawy i sprawdzić, czy mu odpowiada, nie ponosząc przy tym żadnych kosztów.
Zaletą Stepmanii jest też prostota tworzenia nowych kawałków. Wrzuca się do katalogu mp3-kę, jpga na tło, mniejszego na bannerek, a w Stepmanii synchronizuje strzałki <to jedyny, pracochłonny etap>. I to wszystko. Jeśli mamy ochotę by w tle leciał jakiś filmik, dorzucamy do katalogu plik video. Jeśli chcemy pobawić się przy okazji w karaoke, dodajemy odpowiedni plik z podświetlającym się tekstem. Jak klocki.
Pierwszy raz miałem okazję sprawdzić DDR empirycznie na konwencie WTC 2004 w Białymstoku. Gra dała się poznać jako świetny rozkręcacz imprez i integrator. I praktycznie każdy, z kim rozmawiałem zgadza się, że to naprawdę sympatyczna forma zabawy.
Można dopatrzyć się pewnych cech wspólnych z karaoke, jednak DDR ma nad śpiewaniem kilka niewątpliwych przewag. Nie wszyscy umieją śpiewać, a jakieś wyczucie rytmu ma praktycznie każdy. A nawet jeśli nie, może po prostu zdać się na refleks i wyłapywać momenty, w których strzałki wchodzą w pole. Z tą zaletą wiąże się też kolejna - jeśli komuś brak poczucia rytmu, nie cierpią na tym wszyscy w zasięgu głosu.
Ponadto naliczana punktacja mobilizuje do treningu i bicia własnych <i cudzych> rekordów. A przy okazji można też spalić trochę kalorii.
Serdecznie polecam, a tych, którzy chcieliby poskakać zapraszam przy okazji na zlot Watahy. Matę już mam.
Kilka dni temu usłyszałem w radiu bardzo sympatycznego newsa - amerykańskie szkoły, w ramach walki z otyłoscią, wprowadzają obowiązkowe zajęcia z matami DDR!
Sądzę, że będzie to miało pozytywny wpływ zarówno na formę dzieciaków <gra potrafi wycisnąć siódme poty>, jak i na ogólną promocję gier komputerowych. Będzie to kolejny dowód na to, że nie słuszą tylko paczeniu niewinnych rozumków.
Więcej informacji, choćby TU
I wrócą lata 70.!
Then I get night fever, night fever.
We know how to do it.
Gimme that night fever, night fever.
We know how to show it.
(mam to na winylowej płycie
)edit: nie spamując - swietna to musi być zabawka. Chętnie przecwiczę przy następnej okazji.